«O público é o momento no que podes medir o teu traballo»

Apostan por un formato que vai máis alá da presentación dun disco. Por que escollen este formato showcase?

Tomamos a decisión de levalo ao físico, ao público. Para nós é importante que se poida vivir a experiencia, que sexa unha lembranza física e experiencial. Tamén haberá cuestións que teñan que ver co teatral, que para un show completo requirirían máis tempo. Pensabamos que vai da man do feito a man, que o público poida ver as costuras do traballo.

Que significa para vostedes poder falar co público cara a cara?

O público é o momento no que podes medir o teu traballo, ves a reacción real e palpable da túa música. Nós gozamos moito dos directos, encántanos cantar ante públicos grandes ou reducidos, estar cara a cara, verlle os ollos mentres cantas.

Por que deciden expoñer a colección de xoias de Toda Frágil?

O efecto humano e o artesanal teñen que ver coas mans, co físico, co palpable. Ademais estas xoias teñen unha cousa preciosa ao ser de cristal, a maneira na que a luz reside nelas é como se tivesen unha nova vida. Damos a oportunidade de que as persoas veñan e as vexan nun espazo de museo, que non se quedasen só na compravenda.

En que se inspiran vostedes á hora de crear os catro temas do EP: Hibernarse, Arderse, Quebrantarse e Feito a man?

O EP compuxémolo da man do que estabamos a vivir, foi unha especie de caderno de bitácora. De feito, isto contarémolo no showcase. Arderse, xunto Caamaño & Ameixeiras, ten unha sonoridade que trae cos seus instrumentos. Quebrantarse nace da escoita de cantos de Severina Murias, que nos removeu por dentro. Hibernarse segue unha cultura máis urbana, nos guiamos polo noso gusto por Nathy Peluso, por exemplo. E Feito a man e a apertura que lle dá sentido. Reivindicamos a pausa, ante estes tempos que son un pouco desbocados.

De onde nace a idea de crear un videofilme no que se xunten os catro temas?

Xorde da idea de que, fronte a estes tempos acelerados, buscabamos cousas diferentes. Nós propoñiamos ideas, avogabamos polo plano secuencia. Dicían que parecía que non tiñan dinamismo e isto era o que queriamos reivindicar. Que vexan algo que está filmado en tempo real, convidar á xente a que vivan con nós durante seis minutos. Aparte queda moi estético.

Acaban de sacar A todas partes xunto con Çantamarta. De onde nace esta colaboración?

Pois somos seguidoras do traballo de Çantamarta, e un día convidámolos a coñecer o noso traballo, e a resposta foi inmediata. Fomos para Madrid e conectamos moi ben. Todos tiñamos acentos diversos, do Caribe, de Andalucía e do norte de España. Sabiamos que iso era o que queriamos reivindicar, e expresalo coa música.