Rubén Martínez está preparado para volver de novo a area e poñerse baixo os paus da portería do Deportivo. "¿Xogar? Teño a alta médica. Estou a disposición do adestrador, que é o que manda, como un traballador máis". O gardameta recibiu onte o si dos médicos despois de dous meses e medio lesionado e aparece como un oasis no deserto de prestacións da portería branquiazul. Con Pantilimon e Tyton baixo sospeita e Francis de volta ao Fabril de Gustavo Munúa, emerxe a figura do gardián galego, ao que moitos ven como a solución a todos os males, xa que o clube manifestou, a través de Tino Fernández, que a día de hoxe non ten pensado acudir ao mercado de porteiros no vindeiro mes de xaneiro.

O futbolista formado nas canteiras do Orillamar e doBarcelona desdramatiza o seu regreso tras un tempo prolongado de baixa por unha inoportuna lesión nun dedo. Estaba no seu mellor momento no equipo trala súa boa actuación ante o Levante no Ciutat de Valencia (2-2). Non se libraba de que resoasen aínda os ecos das dúbidas que deixara ante o Madrid na xornada inaugural da Liga, pero todo estaba indo a mellor para el despois de que a súa primeira tempada transcorrese entre a inactividade da primeira volta e o préstamo ao Anderlecht na segunda. Dez semanas despois de que se mancase, a súa volta é agardada como a dun salvador. El asúmea con moita máis naturalidade: "Lévase mal estar fóra, non poder adestrarme nin axudar ao equipo. Eu non teño presión e si que é certo que estou orgulloso e moi agradecido polas mostras de apoio da xente neste tempo. A min gustaríame que creran en min polo meu traballo, non por outras cousas (o rendemento dos outros porteiros neste tempo). Cando non xogaba, eu nunca protestei nin dixen nada. Agora tócame empezar de cero. Tampouco creo que a afección me estea esperando. Eles queren que gañe o Deportivo comigo ou sen min, iso é algo secundario".

O ex do Málaga, rival do Dépor, cre que "se estivo cargando e enfocando demasiado" nunha posición, cando "a responsabilidade non é de un só xogador", en referencia ao acontecido con Pantilimon, Tyton e Francis. O 13 considera que "non é fácil" aceptalo, pero tamén recorda que "é parte" da súa profesión, a exposición a crítica. Tampouco quixo reparar en exceso no bo momento no que lle chegou a lesión. "O pasado, pasado está, sexa bo ou malo", lembra. E apunta que aínda non tivo unha conversación "cara a cara" con Cristóbal.

Chega o gardameta a La Rosaleda, onde deixou "amizades" e atoparase cun estadio e cunha "afección espectacular", pero ten claro que é un xogo decisivo para o Dépor: "Para nós todos deben ser finais, son da nosa Liga, pero debemos afrontalos así, porque é o mellor xeito de ser competitivos. Deixalos a dez puntos sería espectacular. Temos que ir gañar fóra, que conseguilo non sexa unha anécdota, temos que acostumarnos para que así se nos dea ben".

Un xeque volátil

O traballo de hoxe de Cristóbal co seu equipo nunha sesión a portada pechada en Riazor dará algunhas pistas sobre as opcións que ten Rubén de xogar de inicio na Rosaleda. O gardameta galego coñece ben ese estadio despois de estar alí dúas tempadas nun dos mellores momentos da historia da entidade andaluza. Daquela xa estaba ao mando o xeque Al Thani, dono actual do club, aínda que a súa relación non era precisamente estreita. Agora, dende a distancia, opina sobre a súa presencia en redes sociais e súa relación con Míchel, técnico dos malacitanos: "É un pouco volátil, a veces manda mensaxes de apoio e outras veces de crítica. A pesar de todo, parece que confía no que fai porque o mantén. É un adestrador con prestixio".