Seguindo a frecha amarela

Pódese facer o Camiño de moitas formas, pero hai algo que une a todos os peregrinos: seguir a frecha amarela. 

Ese pequeno símbolo, que hoxe atopamos pintado en pedras, postes ou muros, converteuse na guía máis recoñecible do Camiño de Santiago. 

A súa orixe remóntase aos anos 80, cando o sacerdote Elías Valiña comezou a marcar a ruta con pintura amarela para que os camiñantes non se perdesen.

En ‘El Camino bajo la noche’, Teo Iglesias Bujía, alumno de Primaria no colexio Sagrado Corazón de Pontevedra, pon esa frecha no centro da súa obra. 

A escena mostra a un peregrino de costas, coa súa mochila e unha lámpada acesa, fronte a unha frecha que brilla na escuridade, como única guía na noite.

A pintura, feita con acrílicos ou témperas, destaca pola forza da cor e pola atmosfera que consegue crear: un ceo profundo e estrelado, un chan escuro e, entre ambos, unha liña de luz que marca o camiño. A frecha amarela, pintada cun ton cálido e vibrante, parece alumear máis que a propia lámpada.

Con esta obra, Teo ofrece unha interpretación visual moi potente da peregrinación: cando todo ao redor está en sombras, seguir unha frecha pode ser máis que suficiente para avanzar.

Xunto coa frecha, o debuxo integra outros elementos do Camiño como a mochila, a estrada e a paisaxe típica xacobea, de xeito que non fai falta nada máis para que todos comprendamos o que está a acontecer. Un debuxo que impresionou ao xurado pola súa perfecta combinación entre sinxeleza e virtuosismo. 

Parabéns polo merecido galardón, Teo!