Hoxe, Día Internacional do Traballo: "Ganarás o pan coa suor da túa fronte" (Xén. 3)

Se se busca nun bo dicionario veremos que na palabra traballo dinos que procede do latín, do baixo latín, tripaliare, torturar, derivado de tripalium, especie de cepo ou instrumento de tortura... e outros máis significados.

Durante moito tempo o traballo foi considerado polos homes coma unha vergonza e como un castigo divino: "ganarás o pan coa suor da túa fronte", di a Biblia, no libro do Xéneses no capítulo 3.

Na antigüidade os traballos manuais deixábanse ós escravos, así como unha gran parte dos traballos intelectuais.

En Roma o gramático, o matemático eran escravos. Máis tarde os teorizantes dividiron ós homes en proletarios e burgueses, os proletarios eran os que recibían un salario, os burgueses os que vivían das súas rendas ou do proveito, pero esta é unha distinción moi confusa.

A definición máis axeitada pode ser esta. Proletarios son todos aqueles que viven do seu traballo, sexa manual ou intelectual, asalariado ou libre; e burgueses todo os que viven das súas palabras.

Toda división da humanidade en dous grupos ou, como se di, en dúas "clases" é perigosa e artificial.

Un traballo, sexa o que fora, humilde ou importante, pode estar ben ou mal feito...

Todo traballo feito de boa vontade deixa a quen o fai unha marxe de liberdade. O pracer do traballo pode chegar a ser tan completo que acade a substituír todos os outros praceres.

O Paraíso dun xardineiro é un xardín e o dun carpinteiro é o seu banco.

Por unha resolución do Congreso da II Internacional, celebrado en París en xullo de 1889, o 1º de maio foi proclamado xornada de loita do proletariado internacional.

A xornada de oito horas foi a consigna. - desde aquela, aínda despois de ter conquerida esta reivindicación, os traballadores déronlle á festividade do 1º de maio un contido de loita. Por iso falamos da folga, instrumento de que se valían e valen os obreiros na súa loita.

A Igrexa declarou o 1º maio día de Acción de Gracias e día de San Xosé Obreiro no mesmo ano 1889, ano no que naceu esta tradición.

O papa León XIII foi o fundador da doutrina social da Igrexa coa súa encíclica Rerum Novarum, en 1891. Posteriormente outros papas coas súas encíclicas defenderon ó obreiro e o dereito ó traballo: un salario xusto, abondo para as necesidades do traballador, da familia...

Os comunistas loitan tamén pola igualdade de clases e festexan o 1º de maio cheo de reivindicacións. O creador desta ideoloxía foi Carlos Marx.

As folgas son a defensa do obreiro. A palabra "folga" vén de folgar e esta do latín follicare, que a súa vez proceden doutra latina follis da que sae en galego a palabra "fol". - ¿que é "fol"? Entre outros moitos significados é a parte da gaita en forma de saco que se enche de aire. pero follicare é soprar, respirar. Logo folgar é tomar alento, descansar.

De cando en vez óese falar de folgas, folgas de estudantes, folgas de mestres, folgas de obreiros en xeral.

A Constitución Española é moi tallante en defensa de todos os españois: No seu artigo 35, di moi claramente: "Todos os españois teñen o deber de traballar e o dereito ó traballo, á libre elección de profesión ou oficio, á promoción a través do traballo e a unha remuneración suficiente para satisfaceren as súas necesidades e as da súa familia, sen que en ningún caso se poida facer discriminación por razón de sexo". Con máis de seis millóns de parados o Estado non cumpre co que di a Lei de Leis, a Constitución.