"Queremos que os nenos non deixen de ser nenos por estar no hospital"

A Radio Conta dedica a súa sétima edición á Asociación de Axuda a Nenos Oncolóxicos de Galicia. A vogal da entidade, Lorena Collazo, sufriu a enfermidade de adolescente e recibiu tamén a peor noticia coa súa filla. O seu espírito loitador levouna a formar parte desta iniciativa, que apoia ás familias e acompaña aos máis pequenos. Todo para que nunca perdan o seu sorriso.

Como xurdiu a asociación?

Naceu en 2012 por iniciativa dun grupo de nais e pais que temos ou tivemos fillos enfermos de cancro. Vimos que cando estivemos no proceso, no hospital, facían falta algunhas cousas, como apoio ou axuda. A idea xurdiu nos corredores, con ilusión e poñéndonos ao servizo das familias para axudarlles a recorrer este difícil camiño. Somos afectados e sabemos de que vai isto.

Como é a resposta dos nenos a este acompañamento?

Moi boa. A vida no hospital, desde o primeiro día, é moi dura. Os tratamentos son moi longos. Cando chega alí, un neno non sabe moi ben a que se vai enfrontar. Tampouco as familias. É un shock. Quitas ao neno da súa familia, do seu entorno, do que debería ser a vida dun neno para vivir algo surrealista e dantesco. O día a día é moi duro e hai que estar moi preparado mentalmente.

Tamén hai que axudar ás familias?

Si, e hai que darlles un tempo. A min pasoume iso, tes que asimilar o que está pasando, o que che vai pasar e o que che pode pasar. Unha vez que arrefrías a cabeza, estás en contacto coas demais familias, que che dan consellos porque viven exactamente o mesmo. É unha terapia.

Ademais do apoio, cal é o obxectivo?

Que os nenos nunca deixen de ser nenos por estar no hospital. É o mesmo que estean na casa ou non, só queremos que se sintan felices. Para min é un dos obxectivos principais, que non perdan o sorriso porque teñan que estar alí. Desde a asociación intentamos iso con actividades, profesores ou psicólogos. Tamén as traballadoras sociais axudan aos pais, que non teñen a cabeza para preguntar onde arranxar os papeis, ou para estar cos nenos cando os pais teñen que facer outras cousas, como tomar un café.

Que supón para Asanog a axuda de A Radio Conta

Moitísimo. Estamos moi ilusionados. O programa axudará a amosar que existimos. Hai xente que non nos coñece, sobre todo é importante para as familias que chegan ao hospital por primeira vez e non saben a onde ir. Calquera persoa que o necesite pode contar con nós, mesmo para falar. O programa é difusión e darnos a coñecer o mellor posible. Iso é o máis importante. Hai xente que non sabe que é a quimioterapia ou a radioterapia. É bo que esteas aí e lles expliques que che pasou o mesmo porque os médicos falan con outros termos. Hai que entender que o máis importante é que se recupere, non o aspecto físico. Ademais, non é o mesmo un neno de 4 anos que un adolescente de 17. O impacto é diferente.

Os fondos do programa poderían axudar a adquirir un piso para as familias con nenos hospitalizados?

Ese é o noso obxectivo. Ter un piso na Coruña para que as familias de fóra que teñen nenos ingresados no hospital poidan ter un sitio no que descansar, asearse ou simplemente falar por teléfono e non facelo nos corredores ou diante do neno. Isto é un problema en todas partes. Por exemplo, o caso da miña filla era complicado e foi derivado a Santiago, onde fan transplantes de medula. Tes que deixalo todo e ir alí. Nós queremos un só centro de referencia en Galicia para non ter que ir de unha cidade a outra. Queremos as mesmas oportunidades para todos os nenos. Iso, de momento, non existe, polo que queremos un piso para que os familiares descansen. Se tes que estar de aquí para alá, é un gasto descomunal de parking e comida. Sabemos que este proxecto é ambicioso.