Emma Abella e PacoSouto son todo un exemplo de xenerosidade. Con dous fillos adoptados en España e China, esta parella de Malpica apuntouse ao programa de acollemento familiar que Cruz Vermella xestiona en colaboración coa Consellería de Benestar. Durante dous anos, fixéronse cargo dunha nena, e agora que a pequena volveu cos seus pais biolóxicos, recoñecen sentirse máis que satisfeitos coa experiencia.

"A idea do acollemento partiu de Paco, aínda que eu a secundei deseguida", explica Emma, quen recorda como, tras debatelo en familia, ela e a súa parella decidiron facerse cargo de Raquel, unha nena de 13 meses á que os seus pais biolóxicos non podían atender. "A nena pasara todo ese tempo nun centro de internamento, e chegou á nosa casa cun atraso na aprendizaxe moi grande. Cando a sentabas, caía de costas e arrastrábase boca abaixo polo chan", subliña, e apunta: "A situación na que se encontraba lévanos a pensar que no centro non estivo estimulada porque, ao pouco de estar aquí, empezou a evolucionar".

Emma e Paco tiveron sempre moi claro que a estanza da pequena na súa casa era temporal, e que o mellor era que esta puidese rematar criándose cos seus pais biolóxicos. "Sempre fomos conscientes de que Raquel non era a nosa filla, que tiña uns pais que nese momento non se podían facer cargo dela, pero que eran boas persoas, polo que ou ideal era que puidese voltar con eles", indica Paco, ao que Emma engade: "Nun fogar que fracasa, un neno vai ter que asumir moitas cousas... Por iso coido que é fundamental que ás familias de acollida faciliten o proceso para que os pequenos poidan volver a estar cos seus pais", destaca.

Así, pensando sempre no benestar da nena, esta parella de Malpica optou por manter, dende o principio, unha actitude próxima e dialogante cos pais da pequena. "Dende ou primeiro momento quedou claro que nós só queriamos apoiar a esa familia, que a nosa intención non era quedar coa súa filla.Iso tamén favoreceu que eles se relaxasen e que sempre houbese bo rollo", remarca Paco.

Un ha boa relación que se mantén, agora que a nena vive xa cos seus pais. "Vémonos bastante a miúdo, e mesmo nos chaman cando teñen algunha dúbida relacionada co coidado da pequena", explica Emma, quen destaca o positivo da experiencia do acollemento, tamén, para os seus fillos. "Alba e Lino entenderon sempre que Raquel tiña uns pais, e que aínda que nós tamén a quixeramos moito, o mellor era que puidese voltar con eles", conclúe.