Polo de agora demostraron que son bos estudantes, que, cando se esforzan, son quen de acadar boas notas, mellores que as dos seus compañeiros de clase, pero saben que iso non lles garantiza un futuro sen obstáculos, nalgúns casos, un futuro que comeza agora. A Universidade da Coruña rendeu onte homenaxe ao seu alumnado máis destacado na celebración do seu día, marcado no calendario coa celebración de San Tomé de Aquino.
No acto, que se desenvolveu onte na Reitoría, participaron 31 estudantes, que recolleron o diploma que os distingue como premiados da Universidade da Coruña á Excelencia no Bacharelato. Cada un dos alumnos distinguidos recibiu unha axuda económica de 457,65 euros.
Subiron tamén ao escenario da Reitoría os 46 estudantes que, durante o curso pasado remataron os seus graos na UDC con premio extraordinario, un galardón que leva o apelido do Banco Santander e que conta cunha dotación económica de 968,48 euros para cada un.
Dos 112 doutores que aprobaron as súas teses o curso pasado, trinta recolleron onte o diploma que os acredita como gañadores do Premio Extraordinario de Doutoramento.
Para todos eles, acaba unha etapa e comeza outra ben diferente, os estudantes de Bacharelato enfróntanse por primeira vez á Universidade e á vida lonxe do colexio ou do instituto, os que remataron os graos teñen que decidir se seguen estudando ou intentan abrir camiño no mundo laboral e os doutores rematan unha investigación que lles acompañou durante anos e que, nalgúns casos, non saben se ese traballo conseguirá saír máis alá do papel.
No seu discurso, o reitor da Universidade da Coruña, Julio Abalde, puxo onte o foco na necesidade de fomentar a igualdade de oportunidades para que a educación superior sexa un dereito de todos.
"Nunca tanto coma hoxe estivo o futuro dunha sociedade nas mans das súas universidades", comentou onte o reitor, xa que considera que "a sociedade enteira demanda profesionais de alta cualificación para asumir maiores responsabilidades".
A Universidade da Coruña, no seu día, sacou peito das titulacións que oferta e tamén, por fin, -e logo de case trinta anos aberta- da residencia Elvira Bao, que abriu este curso as súas portas. "Contar cunha residencia pública, con prezos públicos, era unha das máis vellas reivindicacións da nosa universidade. Era unha inxustiza e un buraco negro na estratexia de defensa da igualdade de oportunidades", lembrou Abalde, que reivindicou o "talento" como a "materia prima" coa que traballa a institución.
Houbo no seu discurso un momento tamén para a reivindicación e a crítica, xa que, aínda que os orzamentos subiron un pouco este ano', aínda non se colocaron ao nivel no que estaban antes da crise económica.
Adrián López e Daniel GómezPremio Extraordinario no Grao en Estudos de Arquitectura e no Grao en Arquitectura"Agora comeza o duro, saberemos se somos bos ou malos arquitectos"
"Foron seis anos de moito esforzo, pero tamén houbo cousas boas", di Adrián López, que vén de recibir o Premio Extraordinario do Grao en Estudos de Arquitectura, e actualmente, está a facer un máster. "Agora hai que buscar a vida, o premio é un aliciente, pero non asegura nada", explica Daniel Gómez, que xa comezou a traballar como arquitecto na Coruña. "Agora vén o duro, agora é cando saberemos se somos bos ou malos arquitectos, máis alá das notas ou dos premios que teñamos", comenta López. Son amigos e compañeiros e non desbotan marchar ao estranxeiro. "Aquí oportunidades van saíndo, pero non cunhas condicións salariais que permitan facer algo máis que estudar e traballar", conclúe López.
Patricia MuñizPremio Extraordinario ao Doutoramento en Arquitectura"A tese deume moito no persoal, está por ver que sirva de algo no profesional"
"Comecei no 2011, fixen unha tese sobre vivendas para refuxiados e desprazados internos por catástrofes e conflitos bélicos e, paralelo á tese estiven a facer unhas visitas de identificación no Líbano, en Xordania, en Cisxordania... Estiven vivindo en México, tiven unha filla... Foi bastante tempo, pero moi contenta porque foi unha tese que me achegou moito a nivel persoal", explica Patricia Muñiz. "É igual, danche un aplauso e pouco máis. É un camiño moi longo, levas para casa un diploma e a satisfacción do que tes feito. No meu caso, eu non me arrepinto de ter feito a tese porque me deu moito a nivel persoal, profesionalmente, aínda está por ver que sirva para algo", resume.
Guillermo MansoPremio Extraordinario en Doutoramento en Economía"Foi duro e longo, tiña que combinar a tese coa rehabilitación"
"Foi un proceso longo, foron case cinco anos de traballo, sobre todo, na miña situación... Estando en cadeira de rodas, como estou eu, porque tiña que combinar a investigación coa rehabilitación", explica Guillermo Manso, que ten calcificación nas extremidades, sobre todo, nas inferiores. "Agora está a cuestión de que facer, hai algún proxecto de investigación na universidade co meu titor de tese, e a partir de aquí, o que saia", di Manso, que fixo o seu traballo de doutoramento en Economía Xeográfica sobre Galicia.
María LoureiroPremio Extraordinario en el Grado en Logopedia"Me quedo con las prácticas, son el contacto real con la profesión"
"Hay épocas mejores y peores pero, por lo general, lo llevé bien. Yo estaba haciendo el conservatorio a la vez y era doble carga de trabajo", comenta María Loureiro, que recibió ayer el Premio Extraordinario en el Grado de Logopedia. De los cuatro años de estudio se queda "con las prácticas" por ser "el primer contacto real con la profesión y con los pacientes". En su caso, irse a otro país no entra en los planes todavía, aunque podría llegar a hacerlo, por ahora, quiere centrarse en acabar el conservatorio y en estudiar las oposiciones para el Sergas.
Inés VillasusoPremio Extraordinario en el Grado de Enfermería"Como me gustaba tanto lo que estudiaba, no lo llevé mal"
"Como me gustaba tanto lo que estaba estudiando no lo llevé mal, tuve fiesta, tuve amigos... Fueron muchas horas y mucho esfuerzo, pero es una carrera bastante asequible y tiene una parte práctica importante", explica Inés Villasuso, que asegura que se alegra "mucho" de haber escogido Enfermería. "Acabé en junio, llevo siete meses trabajando y estoy preparando el EIR, que es para hacer la especialidad, como el MIR de los médicos pero para Enfermería, y me gustaría ser enfermera de Pediatría", comenta Villasuso, que cree que se irá a otro país y volverá unos años después.
