O concepto é o que marca e mesmo o comportamento. No fútbol se os xogadores saben o quere o seu adestrador teñen que desenvolver o seu papel, conforme marca a guión. Teño certas virtudes para certas cousas, pero cando non se producen teño que estar ao servizo do conxunto, polo menos co esforzo. Teño que situarme onde me din, coa liberdade que me dá a miña experiencia e calidade, e moverme tamén en función da tarefa sinalada ou das necesidades do grupo. Iso foi o que ollei eu onte no partido de Deportivo no Carranza. Xa sei que moitos prefiren ver o que fai tal xogador cando ten o balón nos pés, pero iso non é case nada nun partido. Alguén controla canto tempo ten un futbolista a pelota? O que eu procurei ollar, dentro das posibilidades, é como se comportan os profesionais cando non teñen o balón. Hai algún que cando o ten „porque llo dan ou o recupera„ dálle para diante. Fai o que sabe. Pero iso non gusta. So gusta o que non fai nada en noventa minutos, nin axudar a ter a pelota, e dá un pase que pode ser o gol do triunfo, ou non. E onte quedei máis ou menos contento co que ollei porque o Deportivo foi grupo, con carencias, e rematou sen encaixar un gol porque apenas deixou opción aos rivais. Era outro partido de empate sen goles, pero se alguén mereceu eu diría que foi o equipo coruñés. E se engadimos os dous penaltis... Esas cousas deciden, xa lle aconteceu a Gaizka Garitano cando estaba aquí, certos erros arbitrais deixaron ao seu equipo sin sete ou oito puntos, moitísimos. Pois onte, o Deportivo viaxou toda a noite sen dous que lle pertencían, se marcase os penaltis.
