Erasmus, traballar fóra para medrar por dentro

“É un programa que dá moi bos resultados, veñen incluso cambiados, algúns que eran máis tímidos, ábrense, e veñen moi contentos”, explica a profesora Helena Maseda, que é coordinadora de Proxectos Internacionais no instituto Ramón Menéndez Pidal, de Zalaeta, en A Coruña. Estiveron fóra algo máis de dous meses poñendo en práctica os coñecementos adquiridos durante dous cursos de formación. Algúns, rematada a experiencia, queren empezar a traballar xa nunha empresa, outros, seguir formándose e completar a súa titulación, no que están de acordo é en que a experiencia foi favorable, que puideron aprender e traballar e vivir fóra da casa e falar en inglés e facelo todo ao mesmo tempo grazas a esta estadía de Erasmus.

Os estudantes, neste caso do ciclo medio de Comercio e dos superiores de Comercio Internacional e de Xestión Comercial e Márketing, elixiron os destinos que máis lles gustaban e o centro intentou conseguirlles unha praza onde eles pedían.

“Outros anos tivemos en Romanía, nos Países Baixos, en Portugal, en Bélxica...”, relata Helena Maseda, que fai fincapé en que o máis importante é que poidan practicar idiomas, sobre todo inglés, porque iso vai facer que as empresas se interesen máis neles que noutros candidatos. O curso que vén, o centro será tamén acolledor de profesores que virán facer as súas prácticas ao instituto.

Carlota Santos é estudante de ciclo medio de Comercio, ela foi a Potenza, en Italia, e traballou —como tamén o fixeron os seus compañeiros Yessica Veloso e Miguel Boullosa— nunha tenda de roupa.

“Eu crecín tamén persoalmente, gustoume moito a experiencia, porque era a primeira vez que vivía fóra da casa”, di Veloso que é desas rapazas que volveu “cambiada” e con máis ganas de falar e de relacionarse. Santos ten intención de seguir estudando e de facer un ciclo superior, logo de ter traballado varios anos antes de empezar o ciclo.

Mateo Sánchez, estudante de Comercio Internacional, foi a Malta e a súa experiencia foi diferente á dos seus compañeiros, porque traballaba desde a casa levando as redes sociais dunha escola de navegación. A pesar de que lle gustou a experiencia, pensa tamén que igual tería gozado máis indo a unha oficina e estando presencialmente cos outros traballadores, aínda así, o seu balance é positivo.

A Sergio Mourelle tocoulle traballar estes dous meses e algo nunha empresa de criptomoedas. “Non sabía nada deste mundo, pero, pouco a pouco fun aprendendo”, relata. Os que fixeron a estadía en Malta chegaron alí sen piso, así que, tiveron que solucionar ese problema durante a primeira semana, “foi un pouco agoniante, pero saíu ben”, resume Iago Méndez.

Manuel Pérez tamén vive fóra da casa na Coruña, onde leva cinco anos, así que, para el a adaptación en Malta foi máis doada que para outros compañeiros. A Adrián Martínez tocoulle tamén traballar nunha tenda de roupa que abrira só un mes antes, a súa experiencia foi boa, sobre todo polas compañeiras e pola xefa, aínda que botou en falta un pouco máis de “organización” no día a día. A Noa García destinárona a un almacén de zapatos e veu contenta coa experiencia, igual que Alba Fernández, a quen lle tocou traballar en Italia nunha cooperativa que tiña restaurante e que vendía e que daba traballo a persoas con poucos recursos e inmigrantes. No seu caso, a súa tarefa consistía en “ter ideas e facelas realidade”, incluso, desde a casa, xa que non tiña que ir á oficina todos os días.

Cindy Brito, Antía Morandeira e Nikol Soto elixiron Alemaña para faceren as súas prácticas, a Brito tocoulle unha empresa de material de papelaría e de oficina e, nestes tempo, puido facer tarefas de atención ao cliente e de publicidade e márketing. “A miña xefa falaba español, así que, eu practiquei inglés e axudeina a ela a mellorar o seu español”, comenta Cindy Brito. De alemán aprenderon, en tan pouco tempo, máis que a falar, a entender. Morandeira tiña un horario fixo, de sete e media da mañá ás cinco da tarde, traballaba nunha empresa importadora e exportadora de material téxtil facendo “traballo de oficina”, desde escanear papeis a comprobar facturas. No seu caso, este Erasmus axudou tamén a romper o estereotipo de que os alemáns e as alemás son fríos e distantes porque non o foron con elas. Polo de agora, todos teñen claro que lles gustaría traballar primeiro preto da casa, aprender ben o oficio e, quizais, nun futuro, probar fóra.

Suscríbete para seguir leyendo